Een Zorgeloze Balans Vinden
Het contrast tussen mijn huidige ervaring en hoe ik eerder in dezelfde situatie zou hebben gereageerd, is nu duidelijk voor mij. Terwijl er velen om mij heen ziek worden, uitvallen en even stilgezet worden, merk ik op dat ik als vanzelf weer in een “extra” zorgmodus terechtkom. Zorgen voor de zieke, beschikbaar zijn, het huishouden, dingen die anders gaan dan gedacht. Ik wil je graag even meenemen in eenzelfde situatie…
Vroeger Zuchten, Nu Zorgen met Liefde
Voorheen, te midden van de chaos die ik vooral in mezelf ervaarde, voelde ik constant de druk om altijd maar bezig te zijn. Als er weer iemand (of meerdere) in mijn gezin ziek werd, voelde ik die druk des te sterker. “Gaan we weer”, “Daar gaat mijn planning”, “Ik hou het wel weer draaiende”, “Daar gaat mijn tijd”, deze gedachten draaiden als een eindeloze mantra door mijn hoofd. Ik vond mezelf zielig, ervaarde alles als zwaar en het voelde alsof alles op mijn schouders rustte. Mijn vroegere reacties waren vol frustratie.
Ik zag mezelf vooral rennen, bezig blijven, het voor iedereen goed proberen te doen. Als iedereen dan op bed lag, ging ik nog opruimen, de was wegwerken, achterstallige dingen doen die waren blijven liggen. Dit alles vanuit een gevoel van zwaarte, met een hoop gezucht en gesteun. En steeds tegen mezelf zeggend: “Waar is er nu tijd en ruimte voor mij? Ik wil ook wel op bed liggen en even niks doen, maar ja, iemand moet het toch draaiende houden. Ik moet ook alles regelen.” Mijn bezigheden waren overweldigend en voelden als een last.
Er was hier en daar zeker hulp en ondersteuning. Heel fijn om deels ontlast te worden. Tegelijkertijd legde ik mezelf dan (onbewust) weer een andere druk op. Ik had alles onder controle, vertelde ik aan anderen en kon dit echt wel dragen. Alleen alle gedachten en gevoelens hoe het echt met mij ging, die deelde ik niet. Die bleven in mijn hoofd rondspoken. Ik moest me niet aanstellen en kon dit best. Andere moeders doen dit toch ook. Dus bleef ik druk bezig, mijn echte gedachten en gevoelens negerend. Ik bleef bezig om alles onder controle te houden. En juist dát maakte het zwaar en vermoeiend, weet ik nu.
Een Nieuwe Balans Ontdekken
Nu denk ik nog wel eens “gaan we weer” en zucht ik om gewoon wat stoom af te blazen. Ook mijn eigen planning blijft een aandachtspunt. Echter de zwaarte en de druk die ik mezelf steeds oplegde, die ervaar ik niet meer. Mijn perspectief is verschoven.
Ik heb ondertussen geleerd dat ik eerst goed voor mezelf mag zorgen. Dat ik in plaats van harder te gaan lopen, mijn pas juist mag vertragen. Dat ik aanwezig mag zijn in het hier en nu. Dus met aandacht bij de zieke, met aandacht bij het huishouden, met aandacht bij wat ik dan ook aan het doen ben. Ik ben nu aanwezig. In de eerste plaats juist voor mezelf. Dat brengt een zachte en liefdevolle energie met zich mee, waarin zelfzorg nu centraal staat.
Dit leerde ik niet in 1 dag, maar was een proces. Een groeiproces van bewustwording en bewustzijn van mijn eigen reacties en gevoelens. Mezelf aankijken in pijnstukken en erkennen dat ik mezelf voorbij liep en voor de gek hield. Zo’n groeiproces gaat altijd met vallen en opstaan.
Gaat dan nu alles vanzelf en gemakkelijk?
Nee zeker niet. Ik mag mezelf er keer op keer aan herinneren dat ik mag luisteren naar wat ik nodig heb in deze (of elke andere) situatie. Door naar mezelf te luisteren en mezelf te geven wat ik nodig heb, zorg ik goed voor mezelf.
Het is belangrijk om te erkennen dat de druk om altijd bezig te zijn een extra laag van stress toevoegt aan alledaagse uitdagingen. Het kan moeilijk zijn om te ontsnappen aan de verwachtingen van anderen en de constante druk om productief bezig te zijn. Door bewust te worden van deze druk en te kiezen voor zelfzorg, kunnen we een nieuwe balans vinden.
Dus in plaats van tot ‘s avonds laat bezig zijn, ga ik vroeg naar bed, omdat ik daar behoefte aan heb. Ga ik iets doen voor mezelf, of juist niks doen, “zijn”. Laat ik dingen liggen tot morgen (of een ander juist moment).
Bewust en met aandacht terug naar jezelf, dat is de sleutel voor mij om liefdevol aanwezig te kunnen zijn. Want als er iets is wat ik geleerd heb, is het dat door te mopperen, zuchten, harder te werken en mijn gevoelens en behoeften te ontkennen, ik niks verander aan de situatie. In tegendeel, het gaat dan ten koste van mezelf!
Wat mij heeft geholpen:
Heb ik hieronder nog enkele tips die jou mogelijk helpen in eenzelfde situatie:
- Wees lief voor jezelf: Push jezelf niet tot het uiterste. Verlaag de lat, in plaats van deze te verhogen. Aanwezig zijn is nu je belangrijkste taak. De andere dingen (die heel belangrijk kunnen voelen, maar dat niet zijn) komen wel weer.
- Laad je batterij op: Het is oké om niks te doen. Juist als je al de hele dag (extra) gezorgd hebt. Wat heb jíj NU nodig, nu het “paraat staan” even mag terugschakelen? Ga dat doen. En als dat slapen is, ga dan slapen.
- Ben je eigen beste vriendin: Wees vriendelijk en begripvol voor jezelf, zelfs als dingen niet gaan zoals gepland. Behandel jezelf met dezelfde vriendelijkheid en mededogen als je zou doen voor een dierbare die het moeilijk heeft. Neem je eigen advies ter harte!
- De kracht van (los)laten: Probeer te accepteren dat je niet alles onder controle kunt houden. Dingen zijn soms zoals ze zijn. Je reactie daarop die kun je , stap voor stap, beïnvloeden.
En nu?
“Na het delen van mijn persoonlijke reis, van zorgdragen zonder zelfverwaarlozing, hoop ik dat je geïnspireerd bent om zelfzorg te omarmen en liefdevol voor jezelf te zorgen. Als je verder wilt gaan dan alleen het lezen van deze blogpost en persoonlijke afgestemde inspiratie wilt ontvangen over hoe je zelfzorg en zelfliefde kunt integreren in je leven, dan nodig ik je uit voor een gratis en vrijblijvende inspiratiesessie. Plan hieronder vrijblijvend een afspraak in.