Waarom jij altijd bezig blijft; dé vicieuze cirkel

door | sep 25, 2024

Je ploft tussendoor even op de bank na een bezige ochtend. Eindelijk tijd om even te ontspannen, maar nog voordat je goed en wel zit, verscherpt je zicht. Je hoofd schiet in standje overdrive. Opeens zie je overal dingen die absoluur nu moeten gebeuren (tenminste dat is wat je op dat moment denkt)

  • Stofvlokken die ineens opvallend zijn → Stofzuigen en wel nu!
  • Spullen die al een week liggen → Opruimen, en snel.
  • De badkamer → Hoogste tijd voor een grote schoonmaak.
  • Keukenkastjes → Misschien maar meteen allemaal uitmesten?
  • Avondeten → Als ik dat nu alvast bereid, ben ik straks klaar en kan ik vanavond niks doen.

Je beschermingsmechanisme

Je beschermingsmechanisme treedt op dat soort momenten automatisch in werking. Het is alsof je brein je voor de gek houdt door je te laten denken dat je nóg iets moet doen voordat je mag rusten. Dat ene klusje, die stofzuiger door de kamer halen, even de keuken netjes maken, alles lijkt opeens dringend.

Waarom? Omdat het je helpt het gevoel van controle te behouden. Als je maar bezig blijft, hoef je niet stil te staan bij wat er echt gebeurt in je lijf. Je hoeft dan niet te voelen hoe moe je eigenlijk bent, of hoeveel behoefte je hebt aan rust. Zo blijft het makkelijker om de signalen van je lichaam te negeren en jezelf in die actiemodus te houden.

Het is een slimme truc van je brein, maar uiteindelijk houdt het je gevangen in die constante staat van drukte, terwijl wat je echt nodig hebt, juist rust is.

Tegenstrijdigheid

Het is eigenlijk best gek als je erover nadenkt. Je houdt jezelf constant bezig om te voorkomen dat je even écht stilvalt. Want zodra je dat doet, komen er emoties of gedachten omhoog waar je misschien liever niet mee geconfronteerd wordt. Misschien is het die onrust die je voelt, of de zorgen waar je liever niet aan denkt. Dus blijf je bezig: nog even die was wegvouwen, nog snel wat e-mails beantwoorden. Alles om te vermijden dat je moet stilzitten en voelen wat er eigenlijk in je omgaat.

Maar hier zit de tegenstrijdigheid: juist door die gevoelens en gedachten weg te duwen, blijf je in die continue staat van vermoeidheid en onrust hangen. Pas als je even stopt en die emoties toelaat, krijg je de kans om echt tot rust te komen. Door even te voelen wat er speelt, geef je jezelf de ruimte om op te laden in plaats van op automatische piloot door te blijven gaan. Maar dat vind je eng en spannend, dat ken je niet. Dat is je nooit geleerd.

Ruimte voor emoties

Als je eindelijk die stap terugdoet en echt even gaat liggen, gebeurt er iets bijzonders: er komt ruimte vrij voor dingen die je misschien al een tijdje hebt weggestopt. Het kan zijn dat je ineens gaat voelen hoe moe je eigenlijk bent, of dat er emoties omhoog komen die je liever niet onder ogen ziet. Misschien komen gedachten en zorgen naar boven die je normaal gesproken probeert te vermijden.

Deze ruimte kan voelen als een storm van onrust en chaos in je hoofd. Het is alsof alle dingen die je hebt weggestopt nu in één keer naar boven komen. Je weet niet goed wat je ermee moet doen en voelt je misschien overweldigd. Dan komt de neiging om weer in de actiemodus te schieten—je zoekt afleiding, begint weer dingen te doen, en probeert die gevoelens te vermijden. Maar juist door die emoties te erkennen en ze te laten zijn, krijg je uiteindelijk de echte rust waar je naar op zoek bent. Het is een stap die je helpt om uiteindelijk weer op te laden en niet gevangen te blijven in die constante overlevingsstand.

Je bent niet alleen

Lieve vrouw, je bent echt niet alleen in dit gevoel. Veel vrouwen herkennen zich hier in, en het is volkomen begrijpelijk dat je zo reageert. Dit patroon, de constante druk om bezig te blijven en de emoties te vermijden, is iets waar velen van ons mee worstelen.

Dit patroon houdt je op een plek waar je niet helemaal jezelf kunt zijn, terwijl jij juist mag bloeien en groeien in je volledige vrouwZIJN.

Tijd voor verandering

Het is echt tijd om deze vicieuze cirkel te doorbreken. Het is tijd voor verandering, niet omdat iemand je zegt dat het moet, maar omdat je diep van binnen weet dat je het anders wilt. Je voelt gewoon dat je dit niet langer kunt volhouden en dat je nu écht de rust wilt vinden die je nodig hebt.

Het begint met toestemming

Begin met jezelf toestemming te geven. Toestemming om even stil te staan, om te ademen, om gewoon te zijn. Dit kan in het begin moeilijk zijn, vooral als je gewend bent om altijd bezig te zijn. Maar geef en gun jezelf de tijd. Blijf vooral zacht en lief naar jezelf. Je leert ook niet in één dag lopen.

Begin met kleine stappen:

  • Neem elke dag een paar minuten de tijd om stil te zitten/liggen/staan en diep adem te halen. Probeer met heel je aandacht bij je in- en uitademing te zijn.
  • Maak een korte wandeling zonder doel, gewoon om van de natuur te genieten. Bosdwalen, noemen wij dat zelf.
  • Schrijf je pure, rauwe gedachten op in een dagboek zonder oordeel of doel.

Hoe doorbreek je deze cirkel?

De sleutel ligt in het geleidelijk aan nemen van een stap terug en jezelf de ruimte geven om echt te voelen wat er speelt. Begin klein door momenten van stilte en zelfreflectie in je dagelijkse routine op te nemen. Dit betekent niet dat je alles in één keer moet veranderen, maar dat je kleine stapjes zet om bewust te zijn van je gevoelens en gedachten.

In plaats van jezelf af te leiden met steeds meer taken, probeer je af en toe echt stil te staan bij wat je voelt en nodig hebt. Dit kan zo simpel zijn als een paar minuten per dag om bewust te ademen, je gedachten op te schrijven, of een korte wandeling te maken.

Door deze kleine momenten van rust en aandacht in te bouwen, kun je langzaam uit de overlevingsmodus stappen en echte rust vinden.

Gun jezelf die rust

En… als je rust neemt, betekent dat absoluut niet dat je lui bent of dat je alleen maar gaat stilzitten. Het gaat erom dat je je lichaam en hoofd de tijd geeft die ze nodig hebben om echt te herstellen van de constante druk en stress. Je lichaam heeft nu eenmaal tijd nodig om bij te komen van de overlevingsmodus, en het kan een tijdje duren voordat je weer helemaal opgeladen bent. Het is een topsport die jij geleverd hebt.

VrouwZIJN dagretraite; een dag voor jezelf

Misschien voel je nu van binnen dat het tijd is om echt een stap terug te doen. Om de ruimte te geven aan die rust, die je zo hard nodig hebt. Wat als je dat nu eens samen met andere vrouwen doet, die precies hetzelfde voelen en ervaren? Tijdens onze vrouwZIJN dagretraites creëeren wij die ruimte voor jou. Een dag om je te verbinden met jezelf, je lichaam en andere vrouwen die net als jij verlangen naar rust, zelfzorg en diepe verbinding.

We nemen samen de tijd om los te laten, om te voelen en om gewoon te zijn. Je verdient het om te rusten, om te herstellen, en om te zijn in heel je vrouwZIJN. Deze dag is een uitnodiging om echt even stil te staan bij wat er in jou leeft.

Resoneert dit met je? Klik dan even op onderstaande link om je aan te melden. Hier vind je tevens ook meer informatie over deze prachtige dag.

Tot slot

Voel jij je vaak overweldigd door de verwachtingen van anderen en verlies je daardoor je eigen wensen en gevoelens uit het oog? Lees dan verder in deze blog